เนื้อเรื่อง

 ดังนั้น พระเจ้าตริวกรมเสนจึงได้เสด็จกลับไปที่ต้นอโศกอีกครั้งหนึ่ง เพื่อจับตัวเวตาล เมื่อจับได้แล้วก็ทรงเหวี่ยงขึ้นบนพระอังสา เสด็จมุ่งหน้าไปยังที่นัดพบกับโยคีโดยไม่ปริปากใด ๆ เลย เวตาลเห็นพระราชาทรงเงียบอยู่ก็กล่าวขึ้นว่า

            "ราชะ ตอนนี้พระองค์ก็เหน็ดเหนื่อยมาแล้วมากเต็มที ดังนั้นข้าจะเล่านิทานสนุก ๆ ให้ฟังสักเรื่องหนึ่ง  เพื่อจะได้ขับไล่ความเหน็ดเหนื่อยให้ประลาตนาการไป โปรดฟังเถิด"

            แต่ปางบรรพ์ยังมีพระเจ้าแผ่นดินองค์หนึ่ง ทรงนามว่า วีรพาหุ เป็นผู้ที่มีความกล้าหาญอย่างยอดยิ่ง คำสั่งของพระองค์นั้นเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่พระราชาทุกแว่นแคว้นจะต้องรับไว้เหนือเศียรเกล้า ทรงครองราชย์ ณ นครอันโอ่อ่า ชื่อนครอนงคปุระ ในนครนี้มีเศรษฐีผู้หนึ่งอาศัยอยู่ชื่อ อรรถทัตต์ ไวศยบดี(หัวหน้าพ่อค้า) ผู้นี้มีบุตรชายผู้หนึี่งชื่อ ธนทัตต์ และมีบุตรหญิงผู้เป็นรัตนะแห่งสต อ่านเพิ่มเติม

คำศัพท์ที่น่าสนใจ

1.กระเหม่น หมายถึง เขม่น คือ อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกเบาๆขึ้นเองตามลัทธิโบราณถือว่าเป็นนิมิตบอกเหตุร้ายหรือดี

2. โกรศ หมายถึง มาตราวัดความยาว เท่ากับ ๕๐๐ คันธนู

3. เขื่อง หมายถึง ค่อนข้างใหญ่ ค่อนข้างโต

4. คุมกัน หมายถึง รวมกลุ่มกัน

5. เครื่องประหลาด หมายถึง สิ่งที่ทำให้คนประหลาดใจ ในความว่า “ความสาวของพระนางเป็นเครื่องประหลาดของคนทั้งหลาย”

6. ดอกไม้ในสวน หมายถึง เปรียบกับหญิงสาวที่อยู่ในรั้วในวัง

7. ดอกไม้ป่า หมายถึง เปรียบกับหญิงสาวในชนบทหรือในหัวเมืองทั่วไป แต่มีความงามเป็นพิเศษ

8. ภิลล์ หมายถึง ชื่อชาวป่า อาศัยอยู่ตามแถบเขาวินธัยในอินเดีย

9. มูลเทวะบัณฑิต หมายถึง เป็นชื่อตัวละครในนิทานสันสกฤต เล่าว่าเป็นผู้รู้ศิลปวิทยาและมักกล่าวถ้อยคำเป็นคติสอนใจ

10. รี้พล หมายถึง ทหาร

11. สิ้นบุญ หมายถึง ตาย

12. หรอร่อย หมายถึง คือ ร่อยหรอ หมายความว่า ค่อยๆหมดไปทีละน้อย

ข้อคิด

ข้อคิดที่ได้จากเรื่อง

     หากมนุษย์รู้จักใช้ปัญญาคิดไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วยและรอบด้าน แม้ปัญหาจะยากเย็นซับซ้อน เพียงใดก็สามารถแก้ไขหรือทำความเข้าใจได้เสมอ  แต่การใช้ปัญญาเพียงอย่างเดียวมิอาจแก้ปั อ่านเพิ่มเติม

ตัวละครหลัก

    เวตาล เวตาลเป็นอมนุษย์ชนิดหนึ่งคล้ายค้างคาวผี เป็นวิญญาณร้ายที่วนเวียนอยู่ตามสุสานและคอยเข้าสิงอยู่ในซากศพต่างๆมันจะทำร้ายมนุษย์ที่เข้าไปรบกวน เหยื่อของเวตาลจะถูกเข้าสิ อ่านเพิ่มเติม

จุดมุ่งหมายของการศึกษานิทานเวตาล(เรื่องที่๑๐)

            คือ เป็นการอ่านวรรณคดีที่ได้รับรู้เรื่องราวจากนิทานเวตาล(เรื่องที่๑๐) เพื่อความเพลิดเพลิน บันเทิงและความจรรโลงใจ คือ กล่อมเกลาจิตใจให้ผ่องแผ้วหายจากความหมกหมุ่น กังวล มีความคิดและอารมณ์ความรู้สีกคล้อยตามกวี การอ่านวรรณคดีจึงต้องพยายามทำความเข้าใจบทประพันธ์ให้แจ่มแจ้ง ใช้จินตนาการให้เข้าถึงอารมณ์ของกวีเพื่อที่จะได้เข้าถึงสารที่กวีต้องการสื่อ ซึ่งกวีถ่ายทอดโดยใช้ถ้อยคำเป็นสื่อ ผู้อ่านจึงต้องอ่านแล้วนำไปคิดใคร่ครวญจนตระหนักในคุณค่าขอองวรรณคดีทั้งด้านอารมณ์และข้อคิดที่ได้รับ การทำรายงานเรามีแนวทางการอ่านตามคำแนะนำของคุณครูอาจารย์และหนังสือแบบเรียนภาษาไทยวรรณคดีและวรรณกรรม ม.๔ คือ

๑.ไม่ควรอ่านเพื่อความเพลิดเพลินเพียงอย่างเดียวเราต้องอ่านอย่างวิเคราะห์เพื่อพิจารณาให้เห็นถึงความคิดและสาระอันมีประโยชน์ด้วย

๒.ควรแสดงความคิดเห็นหรือวิจักษ์วรรณคดีเรื่องที่อ่าน

๓.ควรอ่านวรรณคดีที่มีคุณค่าและได้รับการยกย่อง 

คุณค่าด้านเนื้อหา

         นิทานเวตาลมีความดีเด่นด้านเนื้อหา  คือ  ให้ข้อคิดและแฝงคติธรรม  รวมทั้งความรู้ต่าง ๆ ไว้ดังนี้
   ความอดทนอดกลั้น  เป็นคำสอนในทุกศาสนา  กล่าวถึง  "ขันติ"  คือ  ความอดทนอดกลั้นต่ออารมณ์ต่
อ่านเพิ่มเติม

เรื่องย่อ

  ณ ฝั่งแม่น้ำโคทาวรี มีพระมหานครแห่งหนึ่งตั้งอยู่นามว่า ประดิษฐาน ที่เมืองนี้ในสมัยบรรพกาลมีพระราชาธิบดีองค์หนึ่ง ทรงนามว่า ตริวิกรมเสน ได้ครองราไชศวรรย์มาด้วยความผาสุก พระองค์เป็นราชโอรสของพระเจ้าวิกรมเสนผู้ทรงเดชานุภาพเทียมท้าววัชรินทร์
          ต่อมาได้มีนักบวชชื่อ ศานติศีล ได้นำผลไม้มาถวายทุกวันมิได้ขาด ซึ่งพระราชาแปลกใจ และได้ไปพบในคืนหนึ่งต อ่านเพิ่มเติม